قالب، طرح، بافت و شکل در عکس

موضوع عکس ها و جزییات

قالب

یک قالب (شيپ) یا خط خارجی (آوت لاین) ضخیم یکی از قوی ترین شیوه های برجسته کردن شیء یا شخص است، که حس تفکیک موضوع از محیط را القا می کند این نوع تفکیک را می توان با استفاده از یک ضدنور (سیلوئت) یا سایه، نمایشی (دراماتیک) نمود. یک قالب احتمال دارد یک مورد منفرد باشد، یا مجتمع از ترکیب مجموعه ای از اشیاء تشکیل شده باشد.

قالب کلاه و صورت پوشنده است که به این پرتره ساختاری خشک داده است. داشتن چندین قالب در یک تصویر بیننده را به مقایسه می کشاند، و دیگر این که ممکن است عناصر کاملا بی شباهت را به هم مربوط سازد.

سایه تند

یک روش تکرار قالب استفاده از سایه تند قالبی

(جهت خواندن مقاله در مورد سایه اینجا کلیک کنید.) است. این امر ممکن است تنوع جالب توجهای خلق کند. نور تند از پهلو ممکن است سایه یک برجستگی را در امتداد دیگری اندازد (به عنوان مثال پرتره صورتی از روبه رو با یک قالب سایه نیمرخ بر یک دیوار نزدیک). قالبهای سایه هم چنین گویای چیزهایی خارج از محدوده عکس هستند.

بهترین راه تقویت قالب از طریق نقطه دید و نورپردازی است.

از هردو مورد برای مختصر کردن و مجزا ساختن خط خارجی موضوع در مقابل یک درجه پرکنتراست، ترجیحا مسطح، استفاده نمایید. عمق میدان کم به جدا کردن قالب از جزئیات پس زمینه کمک می کند. اگر به صورت دیجیتال کار می کنید در مرحله پساتولید هم با استفاده از نرم افزارهای تغییر تصویر می توان به تصویر سایه یا ضدنور اضافه کرد.

بافت

بافت (تکسچر) مربوط به سطح می شود – مثلا، پوست سفت و صاف یک سیب، یا سطح متخلخل فلز پوسیده. به لحاظ مقیاس می تواند از صخره های ناهموار ایک کوه دوردست تا یک آجر از فاصله نزدیک متغیر باشد. نمود بصری بافت نشان دهنده ویژگی مواد خاص است، و خاطرنشان می سازد در صورت تماس چه احساسی ایجاد می کنند. اگر عکس شما بسیار درشت باشد احتمالا بافتهای پوست و پارچه برجسته می گردند؛ جزئیات این بافت ها با نور قوی از بین می روند و ساده می شوند. موضوعاتی شامل ترکیباتی غنی از بافتها خصوصا به دلیل قابلیت مقایسه کنتراست یکی با دیگری ارزشمند هستند.

بهترین وجه آشکارسازی بافتها نورپردازی مورب از پشت یا پهلو ست.

(برای خواندن مقالاتی در مورد نورپردازی اینجا کلیک کنید.)

غیر از زمانی که یک سطح تنها مورد نظر باشد، سعی کنید با نورهای کنتراست شدید کار نکنید، تا از سایه های مزاحم بی دلیل اجتناب شود. برای تضعیف بافت عمدتا یا از نورپردازی جلو استفاده کنید، یا نورپردازی از پشت که موضوع را در ضدنور کامل قرار دهد. باز هم قادر اید بعضی از این جلوه ها را به صورت دیجیتال بعد از گرفتن عکس بدان بیافزایید.

طرح

طرح (پترن برای چشم انسان جذاب است، چه تکراری و منظم، و چه نامنظم و استثنایی . بنابراین با کشف و استخراج یک طرح بصری در یک صحنه می توان یک نقطه توجه ایجاد نمود.

با استفاده از تغییرات دیجیتال، تقریبا با هر تصویری می توان یک طرح ایجاد کرد، با یک عمل کپی کردن ساده و تکرار آن طرح را می توان به چندین روش مختلف خلق کرد؛ سایه ها، بافتها، شکل های گیاهی، چندین قالب، یا تعدادی افراد. طرح های قوی، نوعی که می توانید در ردیف خانه ها، یا نمایش کالاها بیابید، اگر از زاویه درست عکاسی شده باشند، تصویری کاملا منظم (فرمال) میدهند که همه چیز امرتب و تکراری ست. با بهره گیری از تجارب خود در زمینه نقطه دید، فاصله کانونی، نورپردازی، و استفاده از فیلترها (جهت خواندن مقاله ای در مورد فیلتر ها روی  این کلمه کلیک کنید.)  می توانید طرح تان را اغراق شده نشان دهید.

هیچگونه خط مشی کلی برای نور پردازی وجود ندارد.

بعضی مواقع موضوعات سه بعدی، روشن شده با نور تندی از پهلو، طرح مشخصی از نواحی سایه و روشن خلق می کنند. بعضی اوقات سایه به صورت قالبی بر فراز موضوع از عنصر طرح دار نادیده ای شکل می گیرد و قالب های حقیقی را می پوشاند. در سایر موارد روشنایی نرم داده شده از جلو، برای نمایش جزئیات و تضعیف بافت شلوغ در چیزی که تبدیل به طرح دوبعدی کامل می شود بهترین است.

طرح ها مانند ضرب آهنگ های (ریتم های موسیقی هستند که ممکن است در تصویر غالب باشند یا از ویژگی های پس زمینه باشند. طرح ها می توانند نظم عکس شما را سازماندهی کنند یا آن را به هم زنند (در صورت گسیخته بودن). از یک جهت هر تصویر عکاسی دارای یک طرح می باشد – رنگها و درجات (تنها) به تنهایی می توانند طرح ها را ایجاد نمایند
و از طریق این طرح ها ست که بیننده تصویر را حس می کند.

شکل

شکل (فرم) برای نمایش گنجایش و استحکام یک شیء است. بهترین وجه نشان دادن آن در عکاسی دو بعدی با درجه بندی (سایه زنی) است، هرچند قالب نیز تأثیر عمده ای دارد. یک عکس احتمال دارد شامل یک شکل، یا چندین شکل، یا گه گاه کاملا فاقد شکل (مانند یک منظره خالی) باشد. شکل ها همه جا هستند: تنوع اینها مانند چهره انسان است، شکل بزرگ یک تخته سنگ غول پیکر، یا شکل ریز یک دانه نمک. گستره شکل از اشیاء روزمره که در آشپزخانه پیدا می شوند، مانند انحناهای ظریف و تیز، یا انحناهای سیال یک سبزی ساده
تا ساختار هندسی یک بنا می باشد. بعضی اشکال دارای ظاهر نمایشی زودگذراند و واقعا پایدار نیستند: ابرهای طوان زا، امواج، یا شکل جمع شده یک لباس شسته شده در اثر وزش باد همگی از این نوع هستند.

تشخیص شکل

تشخیص شکل را در اشياء جدا از نقش واقعی آنان یاد بگیرید. توده ای از بشکه های نفت قدیمی یا یک کاغذ مچاله شده ساده ممکن است همان قدر برای گرفتن عکس جذاب و الهام بخش باشند که یک اسب زیبا با اتومبیلی با طراحی عالی. اغلب این یک چالش است – ارائه نمودی جدید از چیزی که نزد دیگران عادی و آشنا به نظر می رسد. این امر با استفاده از

زاویه دوربین، پرسپکتیو، نورپردازی ( برای خواندن مقالات  موارد نام برده روی آن کلیک کنید.) و کیفیات چاپ نهایی کنترل می شود.

بیشتر بخوانید

نمونه کارها