تعادل و خط در تصاویر

تعادل

(توصیه می شود قبل از مطالعه ی مقاله ی تعادل و خط ، مقاله ای که در مورد ترکیب بندی و تناسب در تصاویر است را مطالعه نمایید.)

ترکیب موضوع و نقطه دید دوربین به علاوه کادربندی اغلب مواقع محدوده عکس را به نواحی مشخص متفاوت به لحاظ درجه (تن)، رنگ و جزئیات تقسیم می کند. بیشتر اوقات این ها قالب ها و تناسبهای خود موضوعات هستند، اما بعضی مواقع به صورت بریده در مسیر چیزها در حواشی کادر قرار می گیرند: مثلا، یک شخص یا ساختمان برش خورده.

این قسمت ها را به عنوان نواحی یا ای می توان آنها را به تناسبات متفاوت نواره هایی از درجه، طرح، رنگ، و غیره بپندارید، که تا حدی می توان آنها را به تناسب بخش های بزرگ یا کوچکی از عکس را پر می کند، همه با تغییر نقطه تغییر داد، حرکت به اطراف، بخش های بزرگ یا کوچکی از عکس را پر می دید یا زاویه؛ این امر به نوبه خود بر معنا نیز مؤثر است.

تقسیم کننده

تقسیم کننده اصلی در یک صحنه ممکن است خط افق باشد، با تعدادی دیوار یا دیرک عمودی در پیش زمینه که عکس را قطع کند، یا حتی محل اتصال کف و دیوار در یک فضای داخلی، به عنوان مثال، در مورد یک منظره دوردست، کج کردن (تیلت) دوربین خط افق را تغییر میدهد ( تعادل )، و احتمال دارد محتوای عکس را از تناسب یک قسمت آسمان: سه قسمت زمین، معکوس کند.

وقتی قسمت اعظم عکس با جزئیات تیرۂ زمین پر شود یک حس محصورشدگی وجود دارد، و پیش زمینه افزوده موجب اختلافات مقیاس می شود و از این رو عمق بیشتر آشکار می گردد. با اختصاص بیشتر محدوده عکس به اسمان، برداشت بیننده از تصویر بسیار آزادانه تر و بی طرفانه تر می شود.

وجود خط افق در مرکز، با تقسیم عکس به دو نیمه، خطر ایجاد دو بخش با وزن یکسان بدون تفوق هیچ یک بر دیگری را دارد. بیشتر اوقات وابسته به گستره قالب ها، رنگها و درجات در هر نیمه است.

تقارن یا تعادل کامل در عکاسی آنالوگ غیر معمول است و وقتی از آن استفاده شود یک طرحی کلی قوی خلق می شود، که اغلب احاطه دارد و به یک موضوع اصلی مرکزی هدایت می شود. عکاسانی که از ایجاد تغییرات دیجیتال استفاده می کنند آزادی عمل بیشتری در خلق طرح تکراری با تکرار مکرر اشکال قرینه دارد.

از طرح تکراری خلق شده با ایجاد تغییرات دیجیتال است:

بریدن (کاتینگ)، کپی کردن (کپیینگ)، سپس چسباندن بهترین قرار گیری تقسیمات وابسته به سنگینی درجه، قدرت رنگ و طرح جزئیاتی ست که آنها در قسمتهای مختلف عکس ایجاد می کنند.

یک شیوه کار برقراری اثری متعادل است، جایی که سنگینی درجه اجازه دهد مرکز عکس هسته مرکزی مجموعه ای از مقیاسها شود، اما بدون یکنواختی و تقارن بیش از حد. از سوی دیگر، عکسی که عمدا برای نمودی نامتعادل پیریزی شده ممکن است کشش ایجاد کند و در میان بقیه متفاوت باشد.

مرز شفافی بین درجات یارنگها قرار گیرد، با خطوط دارد. از این رو نورپردازی موضوع نیز مؤثر است.

خط

استفاده از خطوط قوی در هر عکسی می تواند توجه را به موضوعات یا خصوصیات خاصی جلب نماید و این امر می تواند موجب بهبود ترکیب بندی عکس گردد. خطوط بر فضای عکس هم مؤثر اند. (ایجاد تعادل )

نیازی نیست خطوط، کامل کننده خطوط خارجی باشند بلکه می تواند یک سلسله کامل از قالب های فاصله دار یا روی هم افتاده – ابرها، حصارها، یک حرکت محوشده، یک سایه پس زمینه – باشد که زاویه دید واحد دوربین آن ها را به عنوان ضمیمه یا پیوسته می بیند.

درواقع خطوط جایی واقع می شوند که مرز شفافی بین درجات یا رنگها در قوی تر جایی که کنتراست بیشتری وجود دارد. از این رو نورپردازی موضوع تیره می توانند در اتصال چیزها به یکدیگر یا جدا ساختن آنها از هم کمک کننده باشند؛ آنها ممکن است بر احساس حرکت یا سکون در یک عکس منظره مؤثر باشند؛ تعدادی شیء متفاوت طبیعت بی جان را به هم ربط دهند؛ چیزها را در قسمتهای مختلف کادر به هم مرتبط جدا سازند.

طرح کلی خطوط در عکس جذاب است. خطوط موازی فاصله دار منظم و قالبهایی به شکل حرف إل لاتین دارای بیشترین اثر سکون و استحکام هستند. ظاهرة سه گوشه ها، بیضی های عریض یا اشکال شبیه حرف اس لاتین پیچ و تاب بیشتری دارند، ببیننده را به دیدن جدی تر عکس ترغیب می کنند.

عکس هایی با خطوط بلند

دید همگرا (مثلا، تشکیل شده توسط پرسپکتیوهای شیب دار) سريعة چشم را به نقطه همگرایی خود جلب خواهند کرد. توده ای از خطوط کوتاه متفرق شده در تمام جهات به تلقین هیجان، پریشانی و حتی آشوب کمک
خواهند کرد.

این که چرا ما این واکنش ها را تجربه می کنیم احتمالا یک دلیل علمی دارد. از آنها به نحو سازنده ای استفاده کنید. اگر تصویری مهیج (دراماتیک) و پویا می خواهید، از زاویه بالا یا پایین عکاسی کنید، با پرسپکتیو شیب دار و کنتراست های قوی. اگر هدف شما گرفتن یک عکس نرم و لطیف است، همان شیوه می تواند مخرب باشد؛ در عوض، قالب های باز سیال و درجات تدریجی مؤثرتر خواهند بود.

مقالات مرتبط:

موضوعات خاص در نورپردازی

سبک های شخصی در عکاسی

محتوا و معنا در عکاسی

طول موج ها و رنگ ها