تهیه ی عکس کنتاکت

تهیه عکس های کنتاکت

بیشتر عکاسان در اولین فرصت از تمام نگاتیوهای خود پس از فرایند عکس های کنتاکت (تماسی) – عکس های کوچکی که از قرارگیری مستقیم نگاتیو بر کاغذ ایجاد می شود – چاپ می کنند.

این کار خوبی ست چون پیش نمایشی از تمام نوردهی (جهت خواندن مطلب در مورد این موضوع روی آن کلیک کنید.) ها به صورت مثبت خواهید داشت، لذا خیلی راحت تر می توانید عکس هایی را که باید بزرگ شوند انتخاب نمایید، یا برای برش (کراپ) احتمالی اعلامت گذاری کنید و غیره.

لوازم مورد نیاز در تهیه ی عکس های کنتاکت

هم چنین بایگانی تصاویر و پیدا کردن بعدی آنها ساده تر می گردد. برای تهیه عکس های کنتاکت، از یک آگراندیسور و یک زمان سنج استفاده کنید، به اضافه یک قاب (کاش) کنتاکت  یا حداقل یک جام شیشه شفاف ۱۰۷۸ اینچ (۲۰×۲۵ سانتی متر).

بعضی از پوشه های نگاتیو (برای مطالعه ی مقاله در مورد نگاتیو های روی آن کلیک کنید.)  کاملا شفاف اند و می توان فقط آنها را بر روی یک کاغذ عکاسی گذاشت و روی آن هم یک لت شیشه شفاف قرار داد تا نگاتیوها را صاف نگه دارد.

تنطیم اگراندیسور

اگراندیسور را طوری تنظیم کنید که نوری یکنواخت بر کف چوبی آن کمی بزرگتر از کاغذ بتاباند. دهانه دیافراگم لنز را حدود دو تا سه استاپ از بازترین (روشن ترین حالت
خود ببندید. اگر اگراندیسور فیلتر قرمز دارد با قرار دادن آن در زیر لنز، بدون نور خوردن کاغذ تصویر را بر آن می بینید؛ راه دیگر علامت گذاری جای افتادن نور بر کف چوبی آگراندیسور با نوار چسب یا چیزهای دیگر است.

نورهای سفید اتاق را خاموش کنید. یک برگ کاغذ شماره ۱ یا ۲، یا کنتراست متغیر معادل آن را، با امولسیون رو به بالا بر روی کف چوبی قرار دهید. نگاتیوها را با امولسیون رو به پایین (سطح براق رو به بالا) روی کاغذ بخوابانید، و با شیشه روی آن ها را بپوشانید. شیشه نگاتیوها را به سمت پایین فشار داده تا تخت و کاملا مماس با کاغذ قرار گیرند.

اگر از یک کاش کنتاکت استفاده می کنید، ابتدا می توانید نگاتیوها را درون شیارهای شفاف نازکی بر زیر شیشه برانید. این خصوصا هنگام چاپ بیش از یک ورق کنتاکت از یک فیلم مفید است.

 نوردهی براساس شدت نور، و غلظتهای نگاتیو متغیر است.

به عنوان یک راهنما، اگراندیسور را خاموش کرده و فیلتر را کنار بزنید، با استفاده از زمان سنج (تایمر) نوردهیهای دسته بندی شده به صورت نواره آزمایشی انجام دهید. زمان سنج را بر ۵ ثانیه تنظیم کنید و کل کاغذ را نوردهی کنید.

حال قسمتی از کاغذ را با یک مقوای تیره بپوشانید و بقیه را ۵ ثانیه دیگر نور دهید. قسمت کم دیگری از کاغذ را دوباره بپوشانید و این بار ازمان سنج را بر ۱۰ ثانیه تنظیم نمایید و بقیه کاغذ را نور دهید تا چیزی مانند تصویر ۲-۱۳ به دست آید. کاغذ را بردارید و فرایند نمایید (ظهور – توقف – ثبوت)، قبل از این که نتایج را زیر نور سفید ببینید صبر کنید تا زمان ثبوت کامل شود.

ورق کنتاکت را آبکشی کنید و آن را خارج از محلول نگه دارید؛ عکس ها زیر آب به طور غلط اندازی روشن دیده می شوند. پس از خشک شدن نیز کمی تیره می گردند. عکس دارای نواره های (باندهای) نوردهی مشخص است، هریک تیره تر از نواره ماقبل خود، که نوردهیهای ۵، ۱۰ و ۲۰ ثانیه را نشان می دهند. تیره ترین نواره غلظت عکس، طولانی ترین زمان نوردهی را دریافت داشته.

این روش بر اساس منطق کنترل کننده های نوردهی دوربین است که در هر پله نوردهی را دو برابر قبلی می کنند، معادل افزایش یک عدد دیافراگم بر لنز در هربار؛

روش اف استاپ

این به روش اف استاپ معروف است. برای این کار می توانید از مضرب های مختلف استفاده کنید، مثلا ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲، و إلى آخر. شگرد فراموش نکردن این است که ابتدا کل کاغذ را نوردهی نموده، و سپس قسمت یکی از کاغذ را بپوشانید و همان زمان نوردهی اول را تکرار کنید؛ بعد از آن هربار زمان را اور قبلی نمایید. اگر نوردهی اولیه ۵ ثانیه بوده، بنابراین با پوشاندن قسمتی از کاغذ اینک آن که پوشیده شده فقط ۵ ثانیه نور دریافت کرده است؛ با نوردهی مجدد ۵ ثانیه دیگر به بقیه کاغذ، قسمت ۱۰-۵+۵ ثانیه نوردهی شده. این کار را با پوشاندن قسمتی دیگر از کاغذ ادامه می دهید یعنی قسمت های پوشیده شده به ترتیب ۵ و ۱۰ ثانیه نوردهی گردیده اند؛ و اینک کاغذ را ۱۰ ثانیه | نور دهید تا قسمت آخر              ۲۰ = ۱0+۵+۵ ثانیه نوردهی شده باشد. این کار را می توانید تا انتهای کاغذ ادامه دهید.

مراحل بعدی نوردهی و مدت زمان آنها

نوردهی بعدی ۲۰ ثانیه خواهد بود، یعنی ۴۰= ۲۰+ ۱۰+۵+۵؛ نوردهی بعدی ۴۰ ثانیه و بعدی ۸۰ ثانیه و الی آخر. اگر هیچ کدام از پله ها درست به نظر نمی رسد، یا بسیار تیره یا بسیار روشن، احتمالا به یک تست دسته بندی شده دیگر نیاز است. دیافراگم را بازتر یا بسته تر کنید و یا زمان های نوردهی را طولانی تر یا کوتاه تر کنید. وقتی یک نواره آزمایشی مناسب داشتید، می توانید از خوب ترین نواره غلظت تصمیم بگیرید چه نوردهی ای صحیح خواهد بود. این زمان نوردهی را بر زمان سنج تنظیم کنید و کل کاغذ را در یک زمان نوردهی کنید.

مسلما، اگر سری نگاتیوهایی که می خواهید چاپ کنید به لحاظ غلظت بسیار متفاوت باشند، نوردهی صحیح ورق کنتاکت باید حد وسط تیره ترین و روشن ترین کادرها باشد. در صورت استفاده از کاغذ کنتراست سافت نوسانات نسبت به هارد کمتر خواهد بود.

این مهم است که کنتاکت ها جزئیات محتوای عکس هر کادر را نشان دهند، حتی اگر کیفیت آنها در این مرحله نسبتأ تخت به نظر برسد. ورق های کنتاکت فیلمهای ۳۵ میلی متری تصاویر نسبتا کوچکی دارند، لذا برای دیدن جزئیات احتمالا به یک ذره بین با یک لوپ نیاز دارید. بهتر است یک عکس آزمایشی کوچک موسوم به نسخه کار از تصاویری که احتمال می دهید بعدا بزرگ و دقیق چاپ خواهید کرد داشته باشید.

بعد از خشک شدن ورق های کنتاکت می توانید آنها در یک فایل نگاتیو همراه با نگاتیو اصلی نگه دارید، البته بر روی آن شماره مرجع، تاریخ، و سایر اطلاعات مورد نیاز تان را بنویسید.

مقالات مرتبط:

منابع نوری و چگونگی استفاده از آن ها

شاتر و انواع آن

فرایند نگاتیو های سیاه و سفید